1 z 3

Zaszyfrowany list wewnątrzsejmowy w sprawie posła Edmunda Burke

[Akc. Rps. 7061/1]

List z dnia 10 czerwca 1791 r. anonimowego autora do anonimowego adresata to ciekawy dokument z czasów Sejmu Wielkiego i okresu tuż po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja 1791 roku. Spisany został jedną ręką na papierze czerpanym ze znakiem wodnym Zoonen.

Składa się z dwóch części: szyfrowanej i otwartej. W tej pierwszej pod wyrazami znajdują się kody cyfrowe. Znajduje się w niej informacja o tym, że Edmund Burke, poseł duński (w rzeczywistości brytyjski!), wcale nie proponował w imieniu Moskwy (Rosji) związku z Białą Rusią (wchodzącą wówczas w skład Rzeczpospolitej Obojga Narodów). Radzi również, żeby nie spieszyć się w sprawie wydania za mąż „Infantki”, czyli Marii Augusty Nepomuceny Wettin, córki następcy polskiego tronu Fryderyka Augusta I Wettina, księcia-elektora saskiego.

W części otwartej (niezaszyfrowanej) listu autor informuje adresata o wyrazach poparcia dla „Rewolucji”, czyli Konstytucji 3 Maja od wszystkich komisji cywilno-wojskowych oraz o ustawie o policji i ma nadzieję, że wkrótce będzie zarządzona przerwa w obradach sejmowych. Faktycznie ustawa o komisji policji przyjęta została przez Sejm w dniu 17 czerwca 1791, a 28 tegoż miesiąca ogłoszono przerwę wakacyjną w obradach aż do dnia 15 września 1791 r.

Korespondencję, tą najtajniejszą, szyfrowano już od starożytności. Szyfrów używali władcy, dyplomaci, kupcy. Król Stanisław August Poniatowski był gorącym zwolennikiem szyfrowanych listów i utajniania korespondencji państwowej, zwłaszcza, że miał nad sobą kuratelę urzędników obcego mocarstwa – Rosji, wówczas protektorki Rzeczpospolitej. Sprawy pisane w korespondencji zagranicznej i krajowej były niezwykle istotne dla państwa, czego przykładem jest choćby ten przedstawiany list: małżeństwo infantki, co równało się z wyborem nowego króla i nowej dynastii, stosunku obcych państw do rozbiorów i odbioru społecznego Konstytucji 3 Maja w kraju.

opracował Tomasz Stolarczyk

Bibliografia